Branża sprzedaży bezpośredniej daje ogromne możliwości współpracy – zarówno tym, którzy tylko chcą kupować na własny użytek, jak i tym, którzy zainteresowani są rozwojem struktur i sprzedaży na większą skalę.
W wielu systemach sprzedażowych stosowane są przede wszystkim umowy prawa cywilnego, które zapewniają dużą elastyczność i pozwalają spełniać oczekiwania biznesowe osobom posiadającym prawdziwego ducha przedsiębiorczości. Poniżej zostały omówione typowe formy współpracy oraz wyjaśnione ich podstawowe cechy.
Umowy między przedsiębiorcami
Wprawdzie samo prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej nie wystarczy do współpracy doradcy z firmą sprzedaży bezpośredniej, to może w przypadku niektórych systemów okazać się konieczne do podjęcia takiej współpracy.
Jednoosobowa działalność - jak ją założyć
Jednoosobowa działalność gospodarcza może zostać założona przez osobę pełnoletnią, jednak nie jest wymagane posiadanie przez przedsiębiorcę (partnera/dystrybutora) polskiego obywatelstwa.
Założenie jednoosobowej działalności gospodarczej jest aktualnie dość mocno odformalizowane. Kluczowym wymogiem jest jedynie zarejestrowanie działalności (z zastrzeżeniem wyjątku opisanego poniżej) w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG), co można zrobić za pośrednictwem Internetu pod adresem: https://prod.ceidg.gov.pl/
Zasady odpowiedzialności przedsiębiorcy
Trzeba zwrócić uwagę, że dystrybutor prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą ponosi ryzyko prowadzonej przez siebie działalności. Pełni również funkcję płatnika oraz rozlicza obciążenia publicznoprawne związane z działalnością. Prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej wiąże się ponadto z obowiązkiem uiszczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne. Jako dodatkowy koszt działalności można wskazać również koszt prowadzenia księgowości.
Umowa B2B
Przedsiębiorcy organizujący systemy sprzedaży bezpośredniej doceniają możliwość współpracy z niezależnymi przedsiębiorcami, których interesuje uzyskanie statusu partnera, dystrybutora, przedstawiciela, czy tym podobnych.
W takich przypadkach formułę współpracy określa się w ramach tzw. umowy B2B (business-to-business). Jest to umowa między dwoma przedsiębiorcami o charakterze cywilnoprawnym, która jasno wskazuje ramy ich współpracy.
W ramach umowy B2B, doradca sam decyduje o czasie i miejscu świadczenia usług oraz odpowiednio dobiera metody i mechanizmy sprzedaży dostępne w ramach umownych ram współpracy.
Osoba, która zawarła umowę B2B, ma określone obowiązki wynikające z treści umowy. Jeżeli inaczej nie zastrzeżono w umowie, teoretycznie możliwe jest jednoczesne zawarcie kilku umów z różnymi organizatorami systemów sprzedażowych, jednak w większości firm kładziony jest nacisk na to, aby doradca w kanale sprzedaży bezpośredniej nie współpracował z konkurentami.
W ramach tak sprecyzowanej umowy, doradca otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji, określone planem marketingowym danej firmy.
Umowa agencyjna
Jest to kolejny rodzaj umowy (nazwanej), która została uregulowana w Kodeksie cywilnym.
Przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia (za wynagrodzeniem) przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Zwykle taką umowę zawiera się na piśmie, a przepisy stanowią, że każda ze stron może żądać pisemnego potwierdzenia treści umowy.
Agentowi należy się wynagrodzenie w wysokości określonej w umowie. Jeżeli strony nie uzgodniły w umowie sposobu wynagrodzenia, agentowi przysługuje prowizja. Prowizją zaś, jest wynagrodzenie, którego wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów.
W przypadku umowy agencyjnej to na partnerze / doradcy spoczywają obowiązki związane z rozliczaniem składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz obowiązki podatkowe. Aby bowiem taką umowę w ogóle można było zawrzeć doradca musi prowadzić działalność gospodarczą.
Możliwości współpracy bez działalności gospodarczej
Działalność nierejestrowana
Czy działalność zawsze trzeba rejestrować? Okazuje się, że w obecnym stanie prawnym nie. Możliwe jest bowiem prowadzenie tzw. działalności nierejestrowanej. Zgodnie z ustawą z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, działalności gospodarczej nie stanowi działalność wykonywana przez osobę fizyczną:
- której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, sprecyzowanego ustawą (w 2023 r. jest to 50% z 3490 zł);
- która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.
W przypadku gdy osoba prowadząca działalność nierejestrowaną (nieewidencjonowaną) zdecyduje się złożyć wniosek o wpis do CEiDG, działalność staje się działalnością gospodarczą z dniem określonym we wniosku.
Osoba prowadząca działalność nierejestrowaną jest zwolniona z obowiązku uiszczania zaliczek na podatek dochodowy oraz może prowadzić uproszczoną ewidencję sprzedaży.
Taka forma aktywności może być atrakcyjna dla osób, które sprzedaż bezpośrednią traktują jako zajęcie dodatkowe, które zapewnia dodatkowy dochód w gospodarstwie domowym, a przy okazji może być wykonywane elastycznie, obok pracy etatowej.
Umowa zlecenie/ umowa o świadczenie usług
Umowa zlecenia jest umową cywilnoprawną, której ramy prawne są uregulowane w Kodeksie cywilnym.
Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie (doradca) zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (przedsiębiorstwa sprzedaży bezpośredniej). Do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Co istotne, zleceniobiorca nie musi prowadzić działalności gospodarczej.
Umowa zlecenia - obowiązki i zasady wynagradzania
Umowa zlecenia charakteryzuje się brakiem podporządkowania, chociaż przyjmujący zlecenie powinien w świetle przepisów udzielać dającemu zlecenie potrzebnych wiadomości o przebiegu sprawy, a po wykonaniu zlecenia lub po wcześniejszym rozwiązaniu umowy złożyć mu sprawozdanie z wykonanych czynności.
Zasadą jest odpłatność zlecenia, choć może być ono wykonywane również nieodpłatnie. Jeżeli wynika to z umowy albo zwyczaju lub gdy wymuszają to okoliczności, zleceniobiorca można powierzyć wykonywanie zlecenia osobie trzeciej.
W stosunku do umów zlecenia obowiązuje minimalna stawka godzinowa. W celu zachowania powyższej stawki wskazane jest ewidencjonowanie czasu pracy wykonywanych czynności na podstawie umowy zlecenia. Sa jednak wyjątki. Do takich wyjątków należą umowy zlecenia, jeżeli o miejscu i czasie wykonania zlecenia decyduje przyjmujący zlecenie i przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne.
W przypadku umowy zlecenia obowiązkiem zleceniodawcy (organizatora systemu sprzedażowego) jest pełnienie funkcji płatnika względem zatrudnionej przez siebie osoby i pobieranie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zleceniobiorca jest wówczas zwolniony z osobistego uiszczania należnych kwot.
Umowa o dzieło
W ramach umowy o dzieło przyjmujący zamówienie (dystrybutor) zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.
W przeciwieństwie do umowy zlecenia umowa o dzieło jest umową rezultatu, a nie starannego działania. Umowa o dzieło ma doprowadzić do powstania konkretnego i indywidualnie oznaczonego rezultatu, za który odpowiada wykonawca. Umowa o dzieło jest umową odpłatną, jednak przepisy nie gwarantują minimalnego wynagrodzenia.
Umowa o dzieło nie jest podstawową formą współpracy w sprzedaży bezpośredniej, gdyż prowadzenie sprzedaży produktów lub usług co do zasady nie daje możliwości zidentyfikowania dzieła w rozumieniu konkretnego rezultatu. Nie można jednak wykluczyć ustalenia pewnych szczególnych zasad współpracy z doradcą, które pozwalałyby zastosować ramy umowy o dzieło do relacji stron.
Podobnie jak w przypadku umowy zlecenia również przy umowie o dzieło obowiązkiem organizatora systemu sprzedażowego będzie pobieranie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Konkurs/ akcja promocyjna
Chociaż nie jest to forma współpracy podobna do opisanych powyżej, należy wspomnieć, że firmy sprzedaży bezpośredniej często oferują swoim dystrybutorom możliwość udziału w konkursach czy innych akcjach promocyjnych. Taki konkurs/inna akcja promocyjna często polega na zbieraniu punktów za zakupy własne, a także za zakupy osób będących w podległej strukturze lidera sieci sprzedaży.
Nagrodami w konkursie/akcji promocyjnej mogą być np. vouchery, nagrody rzeczowe lub nagrody pieniężne. Szczegółowe zasady konkursów/akcji promocyjnych są każdorazowo ustalane przez firmy w formie regulaminów.
Podsumowanie
Umowy cywilnoprawne zapewniają elastyczność wykonywania działalności zarobkowej.
Forma współpracy z organizatorem systemu sprzedażowego często zależy od skali prowadzonej przez doradcę / partnera działalności oraz jej przedmiotu.
Przy niewielkiej skali działalności wystarczająca może być na przykład współpraca w ramach umowy zlecenia czy działalności nierejestrowanej. Natomiast w innych przypadkach, zwłaszcza gdy skala ta wzrasta, konieczne może okazać się zarejestrowanie jednoosobowej działalności gospodarczej. Takie wymogi wobec doradców mogą stawiać również same przedsiębiorstwa z branży.
Brak komentarzy, dodaj swój poniżej!